สัตว์ ๑๒ จำพวก : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 25 / 43

Dsuem ประชาช จุดจบของผู้ก่อเวร ๑๗๕ มีอยู่สมัยหนึ่ง พระโพธิสัตว์บังเกิดเป็นพญาช้างในป่า- หิมพานต์ เมื่อเจริญวัยแล้ว เป็นช้างที่มีรูปร่างสวยงาม ร่างกาย สูงใหญ่ดูน่าเลื่อมใส เป็นจ่าโขลงมีช้างแปดหมื่นเชือ

ในอดีต พระโพธิสัตว์เกิดเป็นพญาช้างในป่าหิมพานต์ มีอำนาจในโขลงช้าง 80,000 เชือก วันหนึ่งพบลูกนกไส้ที่เพิ่งฟักออกจากไข่ และด้วยความห่วงใยของแม่ นางนกไส้ได้ขอร้องให้พญาช้างอย่าทำร้ายลูกของเธอ พระโพธิสัตว

ให้ผมสวดมนต์ สอนสมาธิ ตอนนี้ใจของผมเปิดกว้างกับ โลกกว้างที่ผมกำลังจะได้เรียนรู้ วันนั้น กว่าที่ผมจะไปถึงเขาแก้วเสด็จก็เป็นเวลา โพล้เพล้แล้ว สิ่งแรกที่ผมต้องทำ ก็คือการเข้าห้องเพื่อนั่ง สมาธิร่วมกับเพื

ในบทความนี้ผมเล่าถึงประสบการณ์การนั่งสมาธิครั้งแรกที่เขาแก้วเสด็จ ก้าวแรกของการเรียนรู้ที่เปิดใจรอการค้นหาความสงบและความลึกซึ้งในการฝึกสมาธิ ผมได้เข้าร่วมกับเพื่อนธรรมทายาท และฟังพระอาจารย์สอนสมาธิ เป

อะไรมา เราอย่าเพิ่งเชื่อหรือว่าไม่เชื่อ แต่ทำเฉยๆ แล้วก็ แสวงหาคําตอบจ้ะ) ผมศึกษาตั้งแต่ประวัติการสร้างวัดว่า หลวงปู่วัด ปากน้ำาเป็นใคร คุณยายอาจารย์ฯ เป็นใคร แล้วหลวงพ่อ เป็นใคร (ก็เป็นหลวงพ่อครูไม่ใ

เนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาและการค้นหาความหมายในคำสอนของหลวงพ่อผู้สอนธรรมะที่ DMC โดยมีการเปรียบเทียบคำสอนกับพระไตรปิฎก พร้อมทั้งการค้นคว้าข้อมูลเพิ่มเติมจากการปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์.

ธรรมะเพื่อประชา ขัดขวางการสร้างบารมี ១៦៩ เวลาแห่งการเจริญสมาธิภาวนา เป็นเวลาที่มีคุณค่า อย่างยิ่ง เพราะเราจะได้ประพฤติปฏิบัติธรรมตามคําสอนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นสัจธรรมนำพาชีวิตให้เข้าถึงความ

การเจริญสมาธิภาวนาเป็นเครื่องมือสำคัญในการเข้าสู่ธรรมะและความสุขที่แท้จริง การฟังและปฏิบัติธรรมสามารถทำให้เราเข้าใจชีวิตได้ดีขึ้น ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การฝึกฝนใจเป็นการต่อต้านกิเลสอาสวะและส่

ธรรมะเรll พิจารณาปล่อยวางในขันธ์ ๕ ๒๒๗ ชีวิตของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ล้วนมีพื้นฐานของชีวิต เหมือนกัน คือความทุกข์ เพราะเราต่างก็เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น ตั้งแต่วันแรกเกิดกระ

บทความนี้มีการกล่าวถึงหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยวางในขันธ์ ๕ โดยเน้นที่ความเป็นจริงของชีวิตที่เต็มไปด้วยความทุกข์ และความสำคัญของการปฏิบัติธรรมเพื่อหลุดพ้นจากทุกข์ การเข้าใจและยอมรับว่า ชีวิตมีค

ธรรมะเพื่อประชา อุปสรรคของการเจริญภาวนา ๒๓๗ การเจริญสมาธิภาวนาเพื่อให้เกิดมรรคผลนิพพานนั้น ใจจะต้องปลอดจากภารกิจเครื่องกังวลใจทุกอย่าง ทั้งเรื่องที่ อยู่นอกตัวและที่เกี่ยวเนื่องกับตัวของเรา ไม่ว่าจะเป

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงอุปสรรคในการเจริญสมาธิภาวนา เช่น ความกังวลจากเรื่องต่างๆ ทั้งภายนอกและภายใน ชี้แนะแนวทางในการปล่อยวางเรื่องราว และให้ความสำคัญกับการรักษาสุขภาพร่างกายเพื่อการปฏิบัติธรรม นอกจากนี้ย

ธรร อิทธิบาทสี่ ชี้ทาง าง สู่นิพพาน ๒๖๔ สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้ ที่มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่และ เสื่อมสลายไปตามกาลเวลา ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ แม้ กระทั่งตัวของเราเอง ล้วนไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอน

อิทธิบาทสี่เป็นหลักสำคัญในการชี้ทางสู่นิพพาน โดยสอนให้เห็นความไม่เที่ยงของสรรพสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และเสื่อมสลาย ให้เลิกยึดมั่นในสิ่งเหล่านั้น เน้นการแสวงหาสิ่งที่เป็นอมตะและไม่แปรผันภายในตนเอง กา

รู้จักกายที่แท้จริงของตัวเอง ๒๗๔ สรรพสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ เมื่อยังไม่หลุดพ้นจาก กิเลสอาสวะก็ต้องเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะอวิชชาคือความไม่รู้ห่อหุ้มเอาไว้ ไม่รู้จักทุกข์ เห็น

เนื้อหาพูดถึงการที่สรรพสัตว์ยังไม่หลุดพ้นจากกิเลส ทำให้เวียนว่ายตายเกิดนั้นเกิดจากอวิชชา ซึ่งเป็นสาเหตุของความทุกข์ ที่ทำให้ไม่เห็นทุกข์และการเกิดแก่เจ็บตายอย่างชัดเจน เราไม่เคยศึกษาตัวเองว่า กายที่แท

ธรรมะเพื่อประชา คนดีที่โลกต้องการ ៤៩១ การที่จะเข้าไปถึงกายธรรมอรหัต ซึ่งเป็นสุดยอดแห่ง คนดีนั้น จะต้องเอาใจหยุดไปที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็น จุดเริ่มต้นของการไปสู่อายตนนิพพาน ทำใจหยุดนิ่งให้ถูกส่

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการเข้าไปสู่กายธรรมอรหัต โดยการหยุดใจที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ และการรักษาอารมณ์ให้เป็นกลาง ไม่มีการตึงหรือหย่อนเกินไป เราจะต้องเอาใจมาตั้งไว้อย่างสบายๆ รักษาอารมณ์ให้มั่นคง เพื่อเข

suall หลุดพ้นจากสังสารวัฏ ៥៦២ สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้ เป็นเพียงเครื่องอาศัยสําหรับ ไว้สร้างบารมี ไม่ใช่มีไว้สำหรับให้ยึดมั่นถือมั่น เพราะเราเกิดมา ในโลกนี้ ก็เพียงอาศัยสิ่งเหล่านี้สร้างบารมีเท่านั้น

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการหลุดพ้นจากสังสารวัฏ โดยการมุ่งเน้นในการสร้างบารมี เปรียบเทียบถึงสิ่งต่างๆ ในโลกซึ่งเป็นเพียงเครื่องมือช่วยในการเข้าถึงความสุขที่แท้จริง วาระที่ยกมาในพระบาลี สุมนาเถรีกถา

ธรรมะเพื่อประชา พระพุทธคุณ ต อ น ผู้รู้แจ้งโลก ៨៤ ทุกข์ร้อนใจ ถ้ากระทบกับอารมณ์ ที่เป็นกลางๆ เราก็จะรู้สึกเฉยๆ ไม่ยินดียินร้าย เหมือนในอดีตชาติของพระสารีบุตร ที่ท่านเกิดเป็นฤๅษี ชื่อ สรทะ ท่านได้เห็นพ

เนื้อหาเกี่ยวกับธรรมะที่เกี่ยวข้องกับพระสารีบุตรและการประสานธรรมะในชีวิต ซึ่งได้คิดถึงความทุกข์และอาหารที่ทำให้เจริญใจ อธิบายถึงความรู้แจ้งของพระพุทธเจ้าถึงอนุสัยและความอยากของสัตว์ทั้งหลาย นอกจากนี้ย

ธรระพี ประช พุทธานุภาพ ไม่มีประมาณ ២៩៥ บนเส้นทางการสร้างบารมีในสังสารวัฏ เพื่อก้าวไปสู่ จุดหมายปลายทาง คืออายตนนิพพานนั้น เราเลี่ยงไม่ได้ที่จะ ต้องเข้าไปข้องเกี่ยวกับคน สัตว์ และสิ่งของ หากเรามั่นคงใน

บทความนี้พูดถึงการสร้างบารมีในสังสารวัฏและการเข้าถึงนิพพาน โดยเน้นความสำคัญของการมีอุดมการณ์ที่ชัดเจน ในการปฏิบัติธรรมผ่านการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง เพื่อให้ใจผ่องใส มองเห็นโลกตามความเป็นจริง การปฏิบัติธรร

ธรระพี ประช การดำรงอยู่ได้นานแห่งพระสัทธรรม (๒) ๕๑๑ ในโลกที่เราอาศัยอยู่นี้ ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ เหตุการณ์ หรือเรื่องราวต่างๆ ล้วนมีทั้งแง่ดีและแง่ไม่ดีสลับกัน ไป การมองโลกในแง่ดี และเรียนรู้ข

ในโลกนี้มีทั้งแง่ดีและแง่ไม่ดี การมองโลกในแง่ดีและเรียนรู้จากคนอื่นช่วยให้เราเข้าถึงพระธรรมกาย การปฏิบัติธรรมต้องใช้ความฉลาดในการพัฒนาตนเอง โดยการเลือกเก็บอารมณ์ที่ดีและมีทัศนคติที่ถูกต้อง พระสัมมาสัม

อะไรมา เราอย่าเพิ่งเชื่อหรือว่าไม่เชื่อ แต่ทำเฉยๆ แล้วก็ แสวงหาคําตอบจ้ะ) ผมศึกษาตั้งแต่ประวัติการสร้างวัดว่า หลวงปู่วัด ปากน้ำาเป็นใคร คุณยายอาจารย์ฯ เป็นใคร แล้วหลวงพ่อ เป็นใคร (ก็เป็นหลวงพ่อครูไม่ใ

บทความนี้พูดถึงการศึกษาความหมายในคำสอนของหลวงพ่อ โดยเฉพาะคำสอนที่เกี่ยวข้องกับการสร้างบารมีและแนวทางการปฏิบัติธรรม นักเขียนได้นำประสบการณ์ส่วนตัวในการฟัง DMC และทำการเปรียบเทียบกับหลักธรรมในพระไตรปิฎก

ธรรมะเพื่อประชาชll พระภัททิยเถระ ๗๔ ทุกชีวิตที่เกิดมาต่างต้องเจอภัยคุกคามรอบด้าน ทั้ง อัคคีภัย โจรภัย ราชภัย และภัยทุกชนิด ยิ่งในสถานการณ์ ปัจจุบันเกิดภาวะวิกฤตเศรษฐกิจตกต่ำ น้ำท่วม แผ่นดินไหว ซึ่ง ส่

ทุกชีวิตต้องเผชิญกับภัยคุกคามหลายประเภท ทั้งอัคคีภัย โจรภัย และสถานการณ์วิกฤตต่างๆ ซึ่งทำให้เกิดความทุกข์ยากในการดำรงชีวิต ผู้มีปัญหาจึงพยายามแสวงหาวิธีเพื่อหลุดพ้นจากภัยทั้งภายนอกและภายใน โดยเฉพาะการ

ธรรมะเพื่อประชll เขมาเถรี อัครสาวิกาเบื้องขวา ២៩៦ เวลาในโลกนี้แสนสั้น แต่เวลาหลังจากที่ละโลกไป ยาวนานมาก นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลายท่านมองเห็นภัยใน วัฏสงสาร เห็นทุกข์เห็นโทษในอบายภูมิ และมองเห็นสุขในสุคต

ในบทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการฝึกจิตและการสร้างบุญเพื่อชีวิตที่มีคุณค่าในโลกนี้ รวมถึงแนวทางการพัฒนาจิตใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำ เพื่อก้าวข้ามวัฏสงสารและเข้าถึงความสงบ โดยเรียนรู้จากคำสอนของพระสัมมาส

ธรรมะเพื่อประชll อนาถบิณฑิกเศรษฐี (ทรัพย์ หมด แต่ไม่หมดศรัทธา) ๓๖๖ แม้พระพุทธองค์เองครั้งทรงบำเพ็ญบารมีเป็นพระโพธิ สัตว์ ถึงจะยากจนข้นแค้นเพียงไร พระองค์ก็ไม่เคยเลิกล้มการ ทําความดี แม้จะมีหญ้าคาเพียง

เรื่องราวเกี่ยวกับพระพุทธองค์ในฐานะพระโพธิสัตว์ที่ไม่เคยละทิ้งการทำความดี แม้ต้องเผชิญกับอุปสรรคและความยากจน พระองค์ได้แสดงให้เราเห็นถึงความสำคัญในการสร้างบุญและการเอาชนะอุปสรรคในชีวิต หากเราเผชิญปัญห

ธรรมะ ประชll วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาปราสาท) ๕๒๗ บนเส้นทางของการสร้างบารมี เพื่อจะก้าวไปสู่จุดหมาย ปลายทางคือ อายตนนิพพานนั้น เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้อง เข้าไปข้องเกี่ยวกับคน สัตว์ และสิ่งของ แต่ถ้าหา

การสร้างบารมีคือการฝึกฝนใจเพื่อมิให้หลงในสิ่งต่างๆ เช่น รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ซึ่งเป็นอุปสรรค ในการมองชีวิตตามความเป็นจริงต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าสิ่งที่เราต้องพัฒนาเพื่อ

ธรรมะเพื่อประช ต้องถนอมมิตรแท้ ១៨៩ ทั้งยังบอกให้สุนัขจิ้งจอกนำครอบครัวย้ายมาอยู่ด้วยกัน ตั้งแต่นั้นมา ราชสีห์และสุนัขจิ้งจอกก็พากันออกไปหา อาหารน่าเนื้อมาเลี้ยงนางราชสีห์และนางสุนัขจิ้งจอกที่อยู่เฝ้าถ

เรื่องราวของราชสีห์และสุนัขจิ้งจอกที่สร้างความสัมพันธ์และมิตรภาพที่แข็งแกร่ง แม้เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความขัดแย้ง ราชสีห์ได้เรียนรู้ถึงคุณค่าของมิตรแท้ซึ่งช่วยชีวิตในยามลำบาก การรักษามิตรภาพแล

ธรรมะเพื่อประช มีบุญแล้วไม่ต้องกลัว ต่อ ปรโลก ៤៨៨ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ถือเป็นเรื่องปกติของสรรพสัตว์ ทั้งหลาย เป็นธรรมประจำโลก เพราะโลกนี้ตกอยู่ในสามัญลักษณะ ๓ ประการ คือ ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอ

การเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องปกติของสรรพสัตว์ โลกมีสามัญลักษณะ คือ ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา โดยที่เมื่อร่างกายหมดอายุการใช้งาน จำเป็นต้องทิ้งไปเพื่อใช้คันใหม่ หากผู้ใดสั่งสมบุญมากก่อนตาย จ